91/2/30
1:49 ص
به هر حال دیدن این فیلم هشداری دویاره است برای هر ذهنی؛ که ما چقدر قدرت این ابر رسانه را به هیچ انگاشته ایم و به اسم سرگرمی، سر سپرده ایم به تربیت شدنی دست آموز وار؛ و چقدر دوباره متاسف شدم به حال سیمای خودمان که چند سال پیش با سریال ابلهانه ی "چشم های آبی زهرا" واقعیت تاریخی "استفاده ی موسسات ژنتیکی اسراییل از کودکان فلسطینی به عنوان موش آزمایشگاهی" را تبدیل به سوژه ای مضحک و کمدی کرد.
عجیب دنیایی است دنیای ما...دامپزشکی خوانده ام!...تا آخر دکترای درد!!اما....غزل دوست همیشه های من است؛... در لحظاتی که دارو کفاف نمی دهد ...نوشداروی غزل از راه می رسد. هنرجوی سینما هم هستم... ... جرایم دیگری هم مرتکب شده ام.