89/4/6
1:54 ص
به مهدی باکری و پیکر دریایی اش:
همچنان بعد سال ها ...دهه ها
می رود پیکرت به اقیانوس
با تو این رود غرق در رویا
بی تو این خاک دفن در کابوس
از تو عکسی تمام رخ مانده
روی دیوار های "شط رنجی"
مات لبخند زنده ات شده اند
خیل شطرنج بازهای عبوس
ماهرویان پلنگمان کردند
برجسازان کلنگمان کردند
بعد تو رنگ رنگمان کردند
عده ای تاجر پر طاووس
این یکی رهن بانک های رباست
آن یکی هم "به رهن میکده هاست"*
حال و روز برابری دارد
چفیه ی ما و خرقه ی سالوس
مثل اصحاب کهف برگرد و
مردمی کن شب سگی مان را
غم ندارم از اینکه خواهد شد
سکه ام مال عهد دقیانوس
رضا شیبانی-اسفند88
*هنوز خرقه ی حافظ به رهن میکده هاست
عجیب دنیایی است دنیای ما...دامپزشکی خوانده ام!...تا آخر دکترای درد!!اما....غزل دوست همیشه های من است؛... در لحظاتی که دارو کفاف نمی دهد ...نوشداروی غزل از راه می رسد. هنرجوی سینما هم هستم... ... جرایم دیگری هم مرتکب شده ام.