92/4/25
11:45 ص
دوستان شاعر اگر از دست بعضی متوهمین شاعری و استادی خسته شده اید این مطلب را دقیق بخوانید.
دارویی هست به نام "کلرپرومازین" .این دارو می تواند تا حدودی مشکلات شعر امروز ایران را حل کند.در اثرات این دارو نوشته شده است:
کاهش توهم و هذیان(جهت برطرف کردن توهم استادبودن، پدرغزل معاصربودن،مادرادبیات بودن و هذیانات پست مدرن... )
درمان آروغ و سکسکه ی مقاوم(جهت مهار آروغ های روشنفکری و سکسکه های مداوم وزنی حاصل از اختیارات شاعری)
تا حدودی اثر ضد استفراغ هم دارد.(جهت کاستن از میزان سرایش شعر و طول شعر های سروده شده)
جلوگیری از سندرم ترک الکل(جهت برطرف کردن حس غزلیات سیگار با مشروب و ...)
عجیب دنیایی است دنیای ما...دامپزشکی خوانده ام!...تا آخر دکترای درد!!اما....غزل دوست همیشه های من است؛... در لحظاتی که دارو کفاف نمی دهد ...نوشداروی غزل از راه می رسد. هنرجوی سینما هم هستم... ... جرایم دیگری هم مرتکب شده ام.